Na niepamięć został skazany w dwójnasób. Po raz pierwszy, gdy zniechęcenie do swojej osoby (ale pośrednio także pisarstwa) sprowokował sam, popełniając dramatyczne - a może tylko żenujące - „błędy starości". Drugi raz - kiedy został skreślony przez salon i zabrakło dla niego miejsca w „komputerze Gazety Wyborczej". Jednak warto go czytać …