Mind's I

Zacząłem czytać książkę Hofstadtera "The Mind's I" i wzięło mnie na myślenie.

Czy nasz kot, Pixel, ma świadomość? Nawet jeśli ją ma to nie mogę tego stwierdzić na pewno. Załóżmy, że ją ma - czy jest podobna do mojej?

Czy może bredzę bo wiek już mój taki, w którym ceni się bardziej każde życie i zebrały mi się tu wszystkie wyrzuty sumienia za wredne zachowanie wobec Pixela. Oho, już traktuję go jak istotę obdarzoną świadomością.

Czy zatem nie mając szans na definitywnie stwierdzenie o świadomości kota, nie powinienem go bardziej szanować? Przez paralelę do prawa domniemanej niewinności? ;)

A co mi to szkodzi?

A nic.

No to po co powyższe jęki?

A żeby sobie coś ma głos przemyśleć.

Wczoraj było oficjalne zakończenie przedszkola (dla Mikołaja). Ale wyrósł! Świetnie sobie radził. Widziałem jak bardzo mu zależy, żeby dobrze wypaść. On naprawdę się stara. No i wyglądał świetnie.

Jaki będzie w szkole? Jak ja się z tym wszystkim ogarnę? Czy dam radę?

Naszło mńie myślenie o moim stosunku do dzieci. Czy jestem im pomocą? Kontakt chyba mamy dobry ale czy głęboki? Chciałbym się z nimi tak samo rozumieć jak z Dominiką.

Jednym słowem: do pracy.

Dwoma słowami.

A do pracy też - już 7:22.

Pooobuuuuudka!